De werkelijkheid bestaat, ongeacht wat wij ervan vinden.

Straffen

Het wezenlijk kenmerk van straffen is: het onaangenaam willen treffen van betrokkene. Binnen een beschaafde samenleving is dit een ongepaste wens.
Laat een “straf” de consequentie zijn van een overtreding. Leg voor het kind een logisch verband tussen die consequentie en de overtreding. Geef daarbij eerst inzicht in de logica van de overtreding.
Aangezien de overtreding altijd regels of afspraken betreft, dien je eerst inzicht te geven in de logica van die regels of afspraken. Laat een regel of afspraak altijd een oplossing zijn die tegemoetkomt aan de behoeften (niet de wensen!) van al degenen, die zich aan die regel of afspraak moeten houden. Je moet dan wel in staat zijn het onderscheid te verhelderen tussen behoeften en wensen. Zo vergemakkelijk je het laten zien van het logisch verband tussen de consequentie en de overtreding. Op deze manier kun je voorkomen dat een consequentie ervaren wordt als een straf. Ter vergelijking: Wanneer het kind met het hoofd tegen een muur knalt, dan zal de pijn die ontstaat niet ervaren worden als straf, vanwege het logische verband.
 
 
NB
Het bevoegd straffen door officiële instanties is een legitieme vorm van pesten! De strijd tegen het pesten zal daarom net zo effectief zijn als de strijd van de rokers, die niet willen dat hun kinderen gaan roken.
vorige | volgende

Terug