Trouw
Wetenswaardigheden omtrent de
Duurzame Intieme Relatie
INLEIDING
Een duurzame intieme relatie is een natuurlijke levensbehoefte van waarschijnlijk alle mensen.
Door allerlei omstandigheden komen zij niet allen hieraan toe.
De meerderheid slaagt er echter wel in zo een relatie aan te gaan.
Voor een aanzienlijk aantal daarvan is de duurzaamheid van de relatie korter dan gewenst.
Trefwoorden voor de gevolgen hiervan zijn:
ruzie
scheiding
pijn
frustratie
boosheid
wrok
angst
Vooral de angst maakt jongvolwassenen - met de kennis en ervaring van scheiding -onzeker over het aangaan van zo een duurzame intieme relatie.
Vooral voor hen zijn de hier genoemde wetenswaardigheden geschreven.
Zij kunnen hiermee hun relatie motiveren en onderbouwen en op grond daarvan hun keuze maken.
Zij hoeven dan niet als vele van hun voorgangers hun relatie te motiveren met begrippen zonder scherp afgebakende betekenis als liefde en trouw.
In de praktijk leidt dat vaak tot misverstanden en onbegrip, omdat ieder hieraan de eigen beleving verbindt, zonder die aan elkaar kenbaar te (kunnen) maken.
Om dit te voorkomen is het begrip `trouw` hier gedefinieerd vanuit een mensvisie, die gebaseerd is op causale logica. Daar de mensen zelf een gevolg zijn van deze causale logica zullen de meeste van hen zich gemakkelijk kunnen vinden in de definitie en de andere begrippen die hiermee samenhangen als: relatieterritorium, huwelijksaureool, gezinsaureool, trouwen en het voorbeeld van een trouwbelofte.
INTIEME RELATIE
Wanneer twee mensen een intieme relatie aangaan ontstaat er een specifieke sfeer die geduid kan worden met de term
relatieterritorium:
De levenssfeer die niet zintuiglijk waarneembaar is, maar die slechts te kennen is met de common sense en die onder invloed van een natuurlijke levensbehoefte door betrokkenen verdedigd wordt tegen ongewenste binnendringers, waaronder soortgenoten, aan wie de toegang ontzegd wordt.
Een bijzondere vorm is het
huwelijksaureool:
Het relatieterritorium met de eerbiedwaardige sfeer van verhevenheid, die hoort bij het specifieke huwelijk waarvan de partners aan elkaar verbonden zijn door een wederzijds geaccepteerde trouwbelofte.
Binnen het huwelijksaureool kan zich ontwikkelen een
gezinsaureool:
Het relatieterritorium met de eerbiedwaardige sfeer van verhevenheid die hoort bij het specifieke gezin waarvan de kinderen biologisch aan de ouders verbonden zijn of, in geval van adoptie, waarbij de kinderen aan de ouders verbonden zijn door een wederzijds geaccepteerde adoptiebelofte die vergelijkbaar is met de trouwbelofte.
NB:
Als na een echtscheiding de ouders aan een nieuwe relatie beginnen, dan stapt de nieuwe relatie al dan niet bewust het gezinsaureool van de kinderen binnen. Daar de nieuwkomer behoort tot de soortgenoot aan wie de toegang tot het relatieterritorium per definitie ontzegd wordt, zou deze niet zonder toestemming van de kinderen het gezinsaureool mogen binnengaan.
TROUW
In het relatieterritorium ontstaat als vanzelf een specifieke behoefte aan iets dat men duidt met de term “trouw”. Doorgaans zonder een scherp afgebakende betekenis, waardoor misverstanden en onbegrip kunnen ontstaan in de relatie. Om dit te voorkomen is hier gekozen voor een scherp afgebakende betekenis die mensen gezamenlijk zouden kunnen onderschrijven.
Trouw als:
Een vurig verlangde duurzaamheid van de koppeling van een bindende trouwbelofte aan de persoonlijke eigenwaarde.
NB:
Plechtig trouw toezeggen zonder de persoonlijke eigenwaarde te kennen is als het verkopen van de huid voordat men de beer geschoten heeft.
De koppeling is voor het persoonlijk geweten even onomkeerbaar als bij het terug winnen van de suiker uit karamel.
Bij verbreking van de koppeling zal betrokkene "blind" raken voor de persoonlijke eigenwaarde. Dit kan zich bijvoorbeeld uiten in een uitdrukking als "Ik durf mezelf niet in de ogen te kijken" of in de vorm van hevige schuldgevoelens.
Het ritueel waarbij men elkaar de trouw toezegt of bevestigt heet “trouwen”.
Te onderscheiden zijn:
Het trouwen voor elkaar:
Tijdens een specifiek persoonlijke ceremonie, ten overstaan van elkaar, de trouw aan elkaar bevestigen.
Het trouwen voor de wet:
Tijdens een specifiek cultuur bepaalde ceremonie, ten overstaan van de burgergemeenschap, de trouw aan elkaar bevestigen.
Het trouwen voor de kerk:
Tijdens een specifiek cultuur bepaalde ceremonie, ten overstaan van een kerkgemeenschap, de trouw aan elkaar bevestigen.
Trouwbelofte
(vanuit het perspectief van Human Interaction)
Instelling en uitgangspunt
Ten overstaan van onze getuigen, familie en vrienden willen wij, naast de formele tekst waarop wij voor de burgerlijke stand ons jawoord zullen geven, tevens verklaren dat wij het als onze plicht en verantwoordelijkheid beschouwen, om er altijd voor elkaar te zijn en verantwoordelijkheid te dragen voor het welzijn van elkaar, als uitingsvorm van de waardering voor ons gezamenlijk leven.
De keuze voor trouw aan elkaar hebben wij gemaakt uit liefde, waarbij wij onder liefde verstaan:
De bereidheid elkaar veiligheid, warmte en genegenheid te garanderen in die zin, dat wij de wezenlijke aspecten waaruit wij bestaan onvoorwaardelijk zullen accepteren en daarover nooit een oordeel of veroordeling zullen geven.
En bij de trouw verklaren wij bereid te zijn, om bij alles wat wij ondernemen rekening te houden met het welbevinden van de ander en er alles binnen ons vermogen aan te doen een bijdrage te leveren aan het herstellen van eventuele schade daaraan, volgens het principe:
"Steunend op eigen kracht doch met de wil elkaar bij te staan"
In de praktijk betekent dat voor ons, dat wij ons leven willen doorwandelen als twee vrienden die samen onderweg zijn, samen nadenken en samen observeren en waarnemen. Niet alleen wat vlakbij is, maar ook wat verder weg is.
Wij willen dat doen vol warme genegenheid, hand in hand als twee vrienden die in vriendschap het complexe probleem van het leven met elkaar bespreken, zonder dat een van de twee de leider is.
Overeenstemming en intentieverklaring
Omdat wij ons realiseren dat het samenleven niet altijd voorspelbaar is en vol verrassingen kan zitten, willen wij de volgende intentieverklaring afleggen, opdat degenen die het goed met ons menen voor voorkomende gevallen een houvast hebben om ons te ondersteunen bij het dragen van de verantwoordelijkheden die wij op ons genomen hebben.
Vanuit het principe dat alle betrokkenen in een samenlevingsverband zich goed dienen te voelen bij de uitoefening van het samenleven, verklaren wij dat we in ons geval onze medewerking zullen verlenen aan alle besluiten die binnen dat verband in overleg genomen worden. Tenzij wij hierdoor belemmerd worden in het bevredigen van behoeften, die bij ons sterker opspelen dan de behoefte onze medewerking te verlenen.
In dat geval zullen wij die sterker opspelende behoefte kenbaar maken en niet onze oplossingen daarvoor, opdat wij samen kunnen beoordelen welke oplossing het meest bevredigend is voor alle betrokkenen.
Indien wij bij het overleg dat hiervoor nodig is in een impasse geraken, dan betrekken wij vertrouwelijk doch informeel een kundige derde erbij om het overleg te kunnen voortzetten.
Indien een van ons zich hieraan wenst te onttrekken, dan geeft die daarmee te kennen niet te goeder trouw dit huwelijksverbond te zijn aangegaan.
In dat geval zullen we in onderling overleg het huwelijk laten ontbinden. En in geval van een impasse bij dit overleg zullen we formeel een kundige derde erbij betrekken om het overleg bevredigend te kunnen afronden.
Plaats: ………………… Datum: ………………..
Handtekeningen:
Echtpaar Getuigen
NB:
Trouwbeloften geven geen rechtsvordering tot het aangaan van een huwelijk, noch tot schadevergoeding wegens de niet-vervulling van de beloften. (Burgerlijk Wetboek boek 1, art. 49, lid 1)
De mensvisie die ten grondslag ligt aan de gedefinieerde begrippen is in dit kader niet beschreven vanwege de omvang.
Voor informatie daarover kun je terecht bij Human Interaction te Nijmegen.
Telefoon: 024-3452241
Terug
|